Στην καθημερινότητα μας χρησιμοποιούμε συχνά τον όρο κατάθλιψη για να περιγράψουμε μια κατάσταση θλίψης και μελαγχολίας, που όμως συνήθως είναι παροδική και μάλλον μπορεί και να οφείλεται σε κάποια αλλαγή ή διαφοροποίηση. Η κλινική κατάθλιψη διαφέρει τελείως. Είναι μία διαταραχή που χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένα συμπτώματα που διαρκούν συνεχόμενα πάνω από δύο εβδομάδες, και είναι τόσο έντονα ώστε να μιλάμε για δυσλειτουργία στην καθημερινότητα του ατόμου. Τα συμπτώματα αυτά δεν είναι απαραίτητα φανερά στους άλλους όσο στο ίδιο το άτομο. Έτσι μπορεί για παράδειγμα να παρατηρήσουμε την μειωμένη διάθεση ενός ατόμου, να μας μιλήσει και για αυτήν, να εκφράσει αισθήματα παραίτησης και απελπισίας, μπορεί όμως ένας άνθρωπος να πάσχει από κατάθλιψη, να μην κοιμάται καλά, να μην τρώει καλά, να απέχει από έντονες κοινωνικές δραστηριότητες, να αισθάνεται και να σκέφτεται αβοήθητος, και όλα αυτά να μην έχουν γίνει αντιληπτά από τους γύρω του. Σε ορισμένες περιπτώσεις η κατάθλιψη κρύβεται και από το ίδιο το άτομο που υποφέρει. Εκδηλώνεται με σωματικά συμπτώματα, με παρορμητικές συμπεριφορές ακόμα και με εκρήξεις ευφορίας.

Η κατάθλιψη είναι μία συνθήκη που διαιωνίζεται βασιζόμενη στο φόβο του ατόμου ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτήν. Ότι θα νιώθει πάντα έτσι, ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει για να ξεφύγει από αυτή τη δύναμη που τον τραβάει προς τα κάτω.

Η αναζήτηση βοήθειας από ειδικό είναι η άκρη του νήματος…..

 

«Η κατάθλιψη είναι σαν μια μαυροντυμένη γυναίκα. Αν βρεθεί στον δρόμο σας, μην τη διώξετε. Προσκαλέστε τη μέσα, προσφέρετέ της μια θέση, συμπεριφερθείτε της όπως στους φιλοξενούμενούς σας και ακούστε αυτά που έχει να σας πει». -Carl Jung